Rozeznanie: choroba czy szatan?

przez

Dolegliwości fizyczne, "czary" rzucone na domy, przedmioty lub zwierzęta, indywidualne obsesje i skłonności, niekiedy prowadzące nawet do prób samobójczych, zaburzenia tak silne, że prowadzące wręcz do utraty świadomości i do działań nagannych lub do bluźnierstw przeciw Bogu i temu, co święte – oto pewne zjawiska, wobec których nasuwa się pytanie, czy dana osoba jest opętana przez szatana, czy też cierpi na rozszczepienie psychiki lub histerię.

Rozeznanie: od Boga czy od demona?

przez

Stała modlitwa i życie sakramentalne zabezpiecza przed niepowołanymi wpływami. Aby rozpoznać, z jakiego źródła mogą pochodzić niezwykłe zjawiska, trzeba badać własne wnętrze w następujący sposób: Istnieje niezawodny sposób rozpoznania, czy cud, uzdrowienie, nadnaturalne widzenie, bądź oddziaływanie pochodzi od Boga czy od demona. Jest nim to, co odczuwa dusza.

Objawy działania złego ducha

przez

Objawy ingerencji demonicznych uwidaczniać się na różnych płaszczyznach, i cechować się różną skalą nasilenia, dotyczyć ludzi, zwierząt, miejsc i przedmiotów. Ksiądz egzorcysta ma zadanie rozpoznać, jaki jest zakres działania złego ducha w danym przypadku. Jego ocena przeprowadzana jest zwykle po badaniach lekarskich, aby wykluczyć np. zaburzenia psychiczne i naturalne pochodzenia zjawisk.

Przyczyny dręczenia, zniewolenia, nawiedzenia i opętania

przez

Poniższa lista zagrożeń duchowych, które skutkować mogą dręczeniem demonicznym, nie jest pełna i zawiera praktyki współcześnie najbardziej rozpowszechnione. Lista zagrożeń powstała w oparciu o wiedzę Kościoła (Rytuał rzymski), książki księży egzorcystów oraz świadectwa osób uwolnionych od działania złego ducha.

Katechizm: Egzorcyzmy

przez

1673 Gdy Kościół publicznie i na mocy swojej władzy prosi w imięJezusa Chrystusa, by jakaś osoba lub przedmiot były strzeżone odnapaści Złego i wolne od jego panowania, mówimy o egzorcyzmach.Praktykował je Jezus, a Kościół od Niego przyjmuje władzę i obowiązekwypowiadania egzorcyzmów. W prostej formie egzorcyzmy występują podczascelebracji chrztu. Egzorcyzmy uroczyste, nazywane "wielkimi", mogą byćwypowiadane tylko przez prezbitera i za zezwoleniem biskupa. Egzorcyzmynależy traktować bardzo roztropnie, przestrzegając ściśle ustalonychprzez Kościół norm.

Rozmowa z ks. Grefkowiczem

przez

Modlitwę o uwolnienie podejmuje się w sytuacjach zniewoleń, natomiast egzorcyzm podejmuje się w sytuacjach opętania. Egzorcyzm to taka forma modlitwy, która wiąże się z bezpośrednim zwracaniem się do złego ducha, w imię Jezusa Chrystusa. Odwołując się do Jezusa Chrystusa, nakazuje się złemu duchowi przede wszystkim opuszczenie osoby czy też nakazuje się imieniem Jezusa Chrystusa odstąpienie go czy pójście do piekieł. Nakazy mogą być różnie formułowane. Natomiast generalnie rzecz ujmując, w modlitwie o uwolnienie nie stosuje się żadnych form bezpośredniego zwrotu do złego ducha, tylko podejmuje się modlitwę do Jezusa Chrystusa, do Boga Ojca, do Najświętszej Maryi Panny, do Michała Archanioła, do świętych z prośbą o interwencję, o odsunięcie złego, o wyzwolenie człowieka.

Uwaga na fałszywych egzorcystów!

przez

W ostatnich czasach za posługę uwalniania zabierają się coraz częściej osoby niepowołane do tego: zwykli oszuści i ludzie, którzy dokonują egzorcyzmów wbrew przykazaniom Jezusa oraz za pieniądze. Ich działania przynoszą opłakane skutki. Są to najczęściej bioenergoterapeuci, wróżki, zaklinacze, znachorzy. Bardzo często reklamują się w internecie i czasopismach. Ich działania sprowadzają się do ukrytego okultyzmu i spirytyzmu. Czy  takie „egzorcyzmy” mają rzeczywistą moc uwalniania?

Święcenia egzorcystów w Kościele

przez

Początkowo egzorcyzmowanie traktowano jak jeden z charyzmatów i praktykowano je bez żadnych święceń. Pierwsza wzmianka o formalnym ustanowieniu egzorcystów pochodzi z listu św. Korneliusza papieża (251-253) do Fabiusza, biskupa Antiochii. Pierwszą wzmiankę o statucie egzorcysty na Wschodzie  znajdziemy w dokumentach synodu w Laodycei (ok. 360 r.). Sprawę pierwszych wyświęceń egzorcystów poruszał synod w Kartaginie (398 r.). Jednak nie tylko oni sprawowali posługę egzorcysty.