Kościół nie rozdziela magii na białą czy czarną. Magia w każdym wypadku, obojętnie jaką nada się jej nazwę, jest odwołaniem się do tajemnic przyszłości do wiedzy o przyszłości, do wiedzy, którą posiada tylko Bóg. Niezdrową ciekawość rzeczy przyszłych wykorzystuje bowiem szatan aby zwodzić ludzi i dawać im przekonanie, jakoby byli "równi" Bogu w wiedzy o rzeczach, ktore mają nastąpić.
Często noszony amulet, wywodzi się z taoizmu, gdzie symbolizuje dwie przeciwstawne energie kosmiczne w stanie harmonii. Jin (czarny) oznacza pierwiastek żeński, noc, ziemię, destrukcję, pasywność. Jang (biały) obejmuje takie znaczenia, jak męskość, światło, niebo, kreacja, aktywność.
Na początku należy nadmienić, iż magia jest jedna. Jednak aby ułatwić sobie poruszanie się po niej, ludzie zaczęli ją dzielić na magię białą, czarną, zieloną, purpurową, szarą itp. Najbardziej znane (nawet laikowi) są te dwie pierwsze gałęzie. Wiadomo, że magia czarna jest "zła", a biała "dobra". Czy oby na pewno? Zaznaczyć należy, że moralność adepta ulega stopniowej (szybszej, lub wolniejszej) degeneracji, w obu "odmianach" magii -więc nie do końca wie on czy jego uczynki są obiektywnie złe, czy dobre (często dlatego, gdyż odcina się od wzorców moralnych i jest pozostawiony samemu sobie).