Słowo „szkaplerz” oznacza z łac. szatę okrywającą plecy i piersi. Szkaplerz karmelitański składa się z dwóch prostokątnych kawałków brązowego sukna z naszytymi wyobrażeniami Matki Bożej na jednej części oraz Najświętszego Serca Pana Jezusa na drugiej. Połączone są one ze sobą tasiemkami tak, że jedna część znajduje się z przodu, a druga z tyłu klatki piersiowej. Szkaplerz jest noszony również w postaci medalika.
Ustanowione przez Kościół sakramentalia to znaki święte dla określonej posługi. Oznaczają one skutki duchowe, działające nie na wzór magiczny, ale pomocniczy, uzdatniając nas do przyjęcia łaski. To szeroka gama „narzędzi duchowych”: należy do nich i egzorcyzm, i pokropienie wodą święconą; noszenie medalików oraz błogosławienie miejsc, posiłków, osób.
Pamiętajmy, że różaniec – jak to napisał św. o. Maksymilian Maria Kolbe – jest „strzelaniem do szatana”. Z różańcem są też związane obietnice Matki Bożej dane błogosławionemu Alanowi de la Roche. Obietnice mówią o skutkach duchowych dla wszystkich tych, którzy rozważają tajemnice Pisma Świętego opisane w modlitwie różańcowej.
Kodeks Prawa Kanonicznego o sakramentaliach i egzorcyzmach oraz zasadach ich sprawowania.