1. Starożytna Grecja. Symbol harmonii ciała i ducha, związany ze znakiem Hygiei (bogini zdrowia). Pentagram mógł być opisany literami słów „salus” (zdrowie) i „hygiea”, „ugeia” (Hygiea). Znany także jako 5A = pentalfa oraz znak pitagorejski, czyli wyobrażenie złotych proporcji oraz symbol doskonałości.
1. Starożytna Grecja. Symbol harmonii ciała i ducha, związany ze znakiem Hygiei (bogini zdrowia). Pentagram mógł być opisany literami słów „salus” (zdrowie) i „hygiea”, „ugeia” (Hygiea). Znany także jako 5A = pentalfa oraz znak pitagorejski, czyli wyobrażenie złotych proporcji oraz symbol doskonałości.
2. Gnoza. Dla manichejczyków pentagram był jednym z najważniejszych znaków, symbolem magii. Uznawali oni cyfrę pięć za świętą, odnosili ją do pięciu żywiołów (woda, ogień, powietrze, światło, wiatr). Pojawiał się także w formie ukrytej, jako pięciopalczasta dłoń.
3. Okultyzm. Symbol androgyny, łączący 3 pierwiastki męskie i 2 żeńskie.
4. Żydzi uważali pentagramy za symbol Prawdy i Pięciu Świętych ksiąg.
4. W średniowieczu zwany czarcią stopą albo stopą wiedźmy, znany jako amulet chroniący przed klątwami, złymi duchami i wpływami magicznymi.
5. Masoneria. Pentagram nazywano gwiazdą jaśniejącą, z której ramion wychodzą płomienie lub promienie. Umieszczona w środku litera „G” oznacza Boga (God, Gott), gnozę, geometrię. Gwiazda symbolizuje oświecenie, światło, życie, geniusz, doskonałość geometrii.
6. W Egipcie pentagram symbolizował Horusa, pierwotną materię, wieczne źródło życia, uniwersalne nasienie z którego powstały wszystkie stworzenia, iskrę boskiego ognia stwarzającą życie.
7. Pentagram jako symbol magiczny. W magii tzw. białoksięskiej rysowany był z jednym z ramion skierowanym ku górze, nieraz wrysowywano w środek człowieka.
8. Do chrześcijaństwa pentagram przeniknął na pewien czas w średniowieczu. Miał symbolizować Pięć Ran Chrzystusa oraz cnoty rycerskie.
