Nękanie demoniczne

Chodzi tu o drugi stopień zgubnego wyalienowania duchowego, jaki można spotkać podczas posługi egzorcyzmu.

Nękanie może być skutkiem wejścia w zachowania o wysokim ryzyku wyalienowania, takim jak układ z szatanem (widzieliśmy to na przykładzie Floriany, u której część opisanych zjawisk brała się z diabelskiego nękania, a druga część z owładnięcia) albo praktykowanie magii (zwłaszcza spirytyzmu). W takim przypadku nękanie demoniczne dotyczy osoby, która podejmuje te ryzykowne zachowania.

Zdarzają się wszakże nękania dotyczące osoby nie mającej nic wspólnego z jakimkolwiek zachowaniem o wysokim ryzyku. Staje się ona wówczas ofiarą złowróżbnego aktu magicznego wymierzonego specjalnie przeciwko niej. Cały ten problem dotyczy ludzi będących celem takich praktyk jak rzucanie uroków, zaklęć czy innej postaci czarnej magii. Owe demoniczne nękania przejawiają się w bezpośrednim otoczeniu osoby, która w ten sposób zostaje duchowo wyalienowana. Zjawiska mają bardzo różnorodne postacie: dziwne hałasy, przemieszczanie przedmiotów bez racjonalnej przyczyny, odczucia obecności jakiejś istoty (osoba taka jakby odczuwa niewidoczny i ulotny kontakt zewnętrzny), jakieś powtarzające się, drobne zdarzenia materialne, niewytłumaczalne awarie techniczne, zaburzone zachowania zwierząt domowych, nagłe usychanie roślin, więdnięcie kwiatów itd.

Ktoś zahartowany w tego rodzaju pozornie zbzikowanej sytuacji, gdyby usiłował przeprowadzić „śledztwo" w tej sprawie, mogłoby ono nawet odkryć w jakimś ukrytym zakątku (w materacu, w poduszce, w kącie szuflady itd.) jakiś dziwny przedmiot, zupełnie nieznany osobie nękanej, którego symboliczny kształt może wyrażać zgubny akt magiczny. Taki przedmiot zasługuje wyłącznie na to, by go spalić podczas modlitwy egzorcyzmu.

Wydaje się, iż fenomeny nękania demonicznego są skutkiem wpływu pewnych złych duchów na przedmioty zewnętrzne. Nigdy takie nękanie nie dotyka bezpośrednio ludzkiego ciała czy psychiki. A zatem jest ono tylko pozornie zgubne.

Jego celem jest wywrzeć wrażenie na danej osobie, zaniepokoić ją, a nawet zepchnąć w sytuację wyizolowania, upokorzenia lub rozpaczy.

Modlitwa egzorcyzmu, wsparta właściwym rozeznaniem (które bierze pod uwagę przyczynę, czyli zastosowaną praktykę magiczną, jeśli jest to możliwe do rozpoznania) doprowadzi do szybkiego uwolnienia od nękania i całkowitego ustania zjawisk, poprzez które ono się przejawia. Tak więc przerażająca atmosfera lęku bezzwłocznie ustąpi, a w jej miejsce zapanuje pokój.

To wszystko jednak sprawdzi się tylko w odniesieniu do osób będących ofiarami demonicznego nękania (zapoczątkowanego przez kogoś nieżyczliwego).

Jeśli idzie o nękanie „otaczające" osobę, która sama weszła w zachowania grożące wyalienowaniem, wówczas jej uwolnienie stanie się możliwe tylko wtedy, kiedy modlitwę egzorcyzmu poprzedzą kroki pojednania i konkretne nawrócenie. Odmowa bądź uchylanie się od takiego poprzedzającego postępowania sprawi, że modlitwa egzorcyzmu stanie się nieużyteczna i nieskuteczna.