Komisja Kultu Bożego: Egzorcyzmy

V. Okoliczności i akomodacje

31. Pamiętając o tym, że pewnych złych duchów nie można wyrzucić inaczej niż przez modlitwę i post, egzorcysta, idąc za przykładem Świętych Ojców, będzie się starał w miarę możności stosować osobiście lub poprzez innych przede wszystkim te dwa środki w celu uproszenia Bożej pomocy.

32. Wierny dręczony przez szatana winien, jak tylko potrafi, zwłaszcza przed egzorcyzmem, modlić się do Boga, podejmować umartwienie, często odnawiać wyznanie wiary otrzymanej na chrzcie, przystępować częściej do sakramentu pojednania oraz posilać się Chlebem eucharystycznym. Mogą go również wspomagać modlitwą krewni, przyjaciele, spowiednik i kierownik duchowy, jeśli miłość i obecność innych wiernych ułatwia mu osobistą modlitwę.

33. Jeśli to możliwe, egzorcyzm należy sprawować z dala od tłumu, w kaplicy lub w innym odpowiednim miejscu, gdzie znajduje się dobrze widoczny wizerunek Ukrzyżowanego. Winien być w tym miejscu również obraz Najświętszej Maryi Panny.

34. Biorąc pod uwagę uwarunkowania i okoliczności życia osoby dręczonej przez szatana, niech egzorcysta swobodnie korzysta z różnych wariantów zaproponowanych w tej księdze. Zachowując strukturę celebracji, winien dobrać odpowiednie formuły i modlitwy, dostosowując je do potrzeb każdej osoby.
a) Przede wszystkim niech uwzględnia fizyczny i psychiczny stan dręczonego oraz możliwość zmian w jego samopoczuciu w przeciągu dnia a nawet godziny.
b) Również wtedy, gdy nie ma choćby małego grona wiernych, jakiego domaga się roztropność i płynąca z wiary mądrość, niech egzorcysta pamięta, że już w nim samym i w osobie dręczonej uobecnia się Kościół oraz przypomni o tym wiernemu, który doznaje udręki.
c) Niech egzorcysta zawsze dba o to, aby osoba dręczona zachowała podczas egzorcyzmu, na ile to dla niej możliwe, wewnętrzne skupienie, zwróciła się ku Bogu oraz z silną wiarą i głęboką pokorą błagała o swe wyzwolenie. Kiedy udręki się potęgują, niech je cierpliwie znosi, nie tracąc nadziei, że przez posługę Kościoła dozna Bożej pomocy.

35. Jeśli wyda się stosowne, aby do udziału w obrzędach dopuścić wybrane grono uczestników, należy ich wezwać, aby usilnie modlili się za dręczonego brata czy to prywatnie, czy w sposób przewidziany w obrzędach. Niech się jednak powstrzymają od wypowiadania jakiejkolwiek formuły egzorcyzmu, czy to błagalnej czy rozkazującej, gdyż są one zastrzeżone egzorcyście.

36. Wypada, aby wierny uwolniony od udręki szatana, zarówno osobiście jak razem z członkami swej rodziny złożył Bogu dziękczynienie za otrzymany dar pokoju. Należy go zachęcić, aby trwał na modlitwie, zwłaszcza zaczerpniętej z Pisma Świętego, często przystępował do sakramentów pokuty i Eucharystii oraz prowadził życie wypełnione czynami miłosierdzia i bratniej miłości względem wszystkich.


Nasze intencje modlitewne: