Bodźcem wstępowania do sekt satanicznych może być fascynacja okultyzmem i przebywanie w środowiskach ezoterycznych. Niejednokrotnie motywem jest przekonanie, że zaprzedając się diabłu, można osiągnąć różne materialne korzyści. Przyczyną zejścia na drogę satanizmu jest zwątpienie w potęgę dobra i skłonienie się ku złu, które stwarza pozory atrakcyjności i błyskotliwości. Nierzadko przyczyną jest zagubienie i niedowartościowanie, zranienie psychicznie lub po prostu nuda.
Rozpoznanie wpływów satanizmu opiera się na obserwacji zewnętrznej postawy danego człowieka. Trzeba zwrócić uwagę na zmiany osobowościowe, takie jak: ochłodzenie relacji z otoczeniem, nowe znajomości, tajemniczość, agresję względem siebie, rodziny i innych. Częste (ale niekonieczne!) są zmiany w wyglądzie np. zapuszczanie włosów i noszenie czarnej odzieży. Satanista zaprzestaje praktyk religijnych oraz przejawia agresję lub lekceważenie wobec świętości i utrwalonych wartości etycznych. Częste jest zainteresowanie okultyzmem, co uwidacznia się m.in. rysowaniem magicznych znaków i noszeniem amuletów. Typowy objaw to autokreacja na ludzi silnych psychicznie i otwartych umysłem filozofów, demonstrowanie własnej niezależności i wyższości nad innymi, zadowolenia z siebie i życia.
Pomoc dla ofiar sekt satanistycznych powinna iść jednocześnie w kilku kierunkach. W myśl zasady: Lepiej zapobiegać, niż leczyć należy czuwać nad prawidłowym rozwojem duchowym młodzieży. Trzeba zastanowić się nad tym, czy poświęca się im wystarczającą ilość czasu. Czy okazuje się miłość i pomoc w codziennych problemach? Czy jest wspólna modlitwa rodzinna oraz rozmowy o Bogu i o wierze? Bardzo pomocny będzie kontakt z duszpasterzem i poradnią dla osób zagrożonych przez sekty. Należy zapoznać się z fachową literaturą, opisującą ideologię i mechanizmy oddziaływania danej organizacji. Trzeba uzmysłowić zagrożonej osobie metody manipulacji i wielorakie niebezpieczeństwa grożące ze strony satanizmu. Ważne jest podtrzymywanie kontaktów poprzez włączanie do życia rodziny, by chronic przed odizolowaniem się od reszty, nadanie obowiązków i uczenie dyscypliny. Wokół tej osoby należy stworzyć środowisko żywej wiary ale przy tym nie można zmuszać rekonwalescenta do modlitwy lub sakramentów.
Bardzo pomocny może okazać się kontakt z poradniami zajmującymi się problematyką sekt, np. za pośrednictwem ogólnopolskiego serwisu www.sekty.net. Jeśli członkowie sekty próbują wpłynąć na daną osobę poprzez perswazję, groźby, uzależnianie narkotykami warto prosić o pomoc policję. Należy do minimum ograniczyć kontakty zagrożonej osoby ze światem zewnętrznym i ostrzec ją o możliwości prób ponownej indoktrynacjii. Jeśli wskutek uczestnictwa w sekcie satanicznej występują nękania diabelskie lub niewytłumaczalne zjawiska w otoczeniu, należy skontaktować się z księdzem egzorcystą za pośrednictwem najbliższej kurii biskupiej. Wszelkie pozostałości po uczestnictwie w sekcie (materiały informacyjne, książki, przedmioty służące do rytuałów, amulety, itp.) należy zniszczyć tak, by nie nadawały się do użytku.
Tekst powstał w oparciu o nasz tekst w "Posłańcu Serca Jezusowego"
