Walka – egzorcyzmy
W przypadkach, kiedy szatan wytacza najcięższe działa na najcięższy bój i gdy zwykły oręż nie działa, pozostaje wykorzystać obronę ustanowioną i wykorzystywaną przez samego Chrystusa – oręż najwyższy i zwycięski – egzorcyzmy. Ta forma działalności Kościoła jest już dosyć zapomniana, a ponadto przez zwykłych ludzi bardzo źle pojmowana.
Egzorcyzmów dokonuje się w największej tajemnicy, z dala od ludzkiej ciekawości, jako, że ceremonie publiczne ujawniły wiele niedogodności; szatan bowiem, który jest ekspertem od wszelkiego rodzaju spektakli, witał je z radosnym sercem.
Egzorcyzm rzadko kiedy przybiera formę dramatyczną, taką jaka jest przedstawiana w sposób dalece przekoloryzowany w mediach, a w szczególności w filmie. Przykładowo, egzorcysta przyparty do ściany pianinem, pchniętym ku niemu przez jakąś niewidzialną siłę, to zwykła fikcja. Natomiast na porządku dziennym są egzorcyzmy w których egzorcyści są obrzucani wyzwiskami, opluwani czy bici.
Egzorcyzmowani
Generalnie są to ludzie wierzący. Zgodnie jednak z tradycją sięgającą pierwszych wieków chrześcijaństwa, a zatwierdzoną przez Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. Kościół zgadza się udzielać pomocy także opętanym poganom (tutaj w znaczeniu innowierców czy ateistów).
Olbrzymią większość (75% w miastach, nawet do 90% na wsi) egzorcyzmowanych stanowią ludzie, którzy uważają, że zastosowano wobec nich różne formy czarów, przekleństw czy uroków. Do 20% to osoby praktykujące obecnie lub w przeszłości spirytyzm i inne tego rodzaju „nauki”. Osoby oficjalnie praktykujące satanizm to 2% egzorcyzmowanych, zaś pozostałe 4% to duchowni, którzy utracili powołanie w wyniku działania szatana.
Wstępne rozróżnienie
Większość egzorcystów przystępuje do egzorcyzmów dopiero po drugiej lub trzeciej rozmowie wstępnej. Wstępna selekcja jest niezwykle surowa – do ostatecznego rytuału kwalifikuje się jeden na dwieście przypadków! Chodzi tu o zbadanie, w jakiej mierze przeżycia i cierpienia danego człowieka można przypisać szatanowi, w jakiej zaś naturalnym, fizycznym lub psychicznym przyczynom i okolicznościom.
Niezaprzeczalne potwierdzenie wpływu szatana
Istnieje kilka kryteriów, niezmiennych od setek lat, które pozwalają jednoznacznie określić, że w danym przypadku ma się do czynienia z ingerencją szatana. Ważne jest, aby w każdym z wymienionych przypadków zwrócić szczególną uwagę na nagłość rozpoczynania i kończenia się danego symptomu:
* Przede wszystkim wszelkie objawy awersji wobec Boga. Zahamowania przed rozpoczęciem modlitwy, niechęć do kościołów i miejsc świętych, jak też wody święconej, świętych obrazów, przedmiotów poświęconych i Najświętszego Sakramentu, bluźnierstwa w chwili przystępowania do Komunii Świętej.
* Mniej oczywiste, a jednak świadczące o możliwości szatańskiego wpływu, są przypadki gwałtowne lub niewytłumaczalnej rozpaczy albo śmiechu, uczucia zemsty, nienawiści lub zwykłej gwałtowności. Niekiedy także zjawiska zachowań odbiegających od normy: gwałtownego pożądania seksualnego, niepohamowanego apetytu czy innych chorobliwych pragnień. Szatan pragnie zhańbić obraz Boga w człowieku w sposób niekiedy dziwny i zastanawiający.
* Rytuał z 1614 r. wspomina jedynie o znakach nadzwyczajnych, takich jak mówienie obcymi językami – nieznanymi danej osobie lub wręcz wymarłymi (ksenoglosja), ujawnianie przyszłości lub niepoznawalnych tajemnic, przejawianie niezwykłej siły. Dwa pierwsze wymienione znaki są wyjątkowo rzadkie i niektórzy uznają je za marginalne. Natomiast niezwykła siła to symptom znacznie częściej występujący, jednakże ujawnia się on na ogół wyłącznie w trakcie trwania egzorcyzmu, a nie podczas wstępnej selekcji. Mogą też występować podobne niespotykane znaki, jak np. lewitacja albo przenoszenie lub zginanie przedmiotów siłą woli.
Działanie szatana na daną osobę jest bardzo często implikacją sposobu życia, zachowania i różnych faktów poprzedzających:
* Życie niemoralne, dewiacje seksualne: homoseksualizm, kazirodztwo, sadyzm, cudzołóstwo, a także aborcja.
* Spirytyzm, nawet w postaci uważanej za nieszkodliwą: odczytywanie przyszłości z kart czy wędrujących szklanek, chiromancja, astrologia, posługiwanie się medium, medytacja transcendentalna, mantry (będące często wzywaniem bóstw pogańskich czy satanistycznych), głębokie zaangażowanie w dyscypliny Wschodu.
* Stanie się ofiarą czarnoksiężników, odwołujących się do szatana, by zrealizować zemstę swych klientów.
* Wpływ przedmiotu zaklętego lub służącego do czarów.
