Pomimo wielu charakterystyk UFO oraz niemałej popularności tego tematu, brakuje teologicznych interpretacji tego zjawiska. Kiedy literatura popularnonaukowa i science fiction; psychologia, filozofia, cybernetyka próbują zbadać ten fenomen, wśród teologów panuje milczenie i ostrożność. Co prawda do tej pory zdemistyfikowano niemało fałszerstw, fotomontaży i fałszywych relacji, niemniej pozostaje zbyt wiele dokładnie udokumentowanych przypadków zetknięcia się z UFO, by obok tego tematu przejść obojętnie. UFO zostało zaobserwowane w ciągu wielu lat przez ludzi różnych krajów, warstw społecznych i wyznań, trudno zatem uznać je za nic nie znaczące wymysły.
Jednym z teologów chrześcijańskich, który podjął się opisania tego trudnego zagadnienia, był o. Serafin Rose, zmarły w opinii świętości prawosławny duchowny z USA. Jego praca badawcza w oparciu o rzetelne opracowania naukowe dowiodła demoniczno-okultystycznego wymiaru zjawiska. Rzeczywiście, wszystkie właściwości i zdolności "przybyszów" z kosmosu znane były od wieków wszystkim tym, którzy parali się różnymi dziedzinami okultyzmu i spirytualizmu. O. Rose wymienia tu telepatię, materializację, zmiany form widzialnych, opanowywanie ciał ludzi, niezwykłą szybkość przemieszczania się przedmiotów czy stwarzanie iluzorycznych scen. Z tymi manifestacjami idzie w parze pseudofilozofia duchowa, uzurpująca sobie wyższość nad wszystkimi religiami. Odrzuca ona chrześcijańskie wartości dążąc w kierunku nowego antropocentryzmu. W centrum zainteresowania pojawia się człowiek i wiara, że UFO pomoże rozwiązać wszystkie jego ziemskie problemy. Przebija się przez to newagowska koncepcja człowieka przyszłości i nowej – złotej ery; poszukiwanie paranormalnych zdolności u ludzi oraz próby nawiązania kontaktu duchowego z istotami z kosmosu. Nowy antropocentryzm wynika także ze szczególnego zainteresowania się UFO gatunkiem ludzkim, badaniami nad porwanymi, pobieraniem od nich komórek rozrodczych i próbami krzyżowania istot kosmicznych z ziemskimi.
