Charyzmat prorokowania
Słowo poznania można uważać za jeden z przejawów daru prorokowania. Św. Paweł wylicza jednak oba dary osobno. Obu wspólne jest to, że ich źródłem jest działanie Ducha Świętego. Oba dary różnią się jednak celem. Słowo poznania przekazuje wiedzę, a więc światło dla umysłu. Proroctwo działa na całą osobę, także na stronę wolitywną i emocjonalną. Jego celem jest pouczać, budować, zachęcać i pocieszać. Słowu, czy wizji proroczej, towarzyszy namaszczenie, siła łaski działająca na słuchaczy. Jak pisze ks. S. Falvo, proroctwo jest specjalnym przesłaniem z nieba – przesłaniem radości, światła, upomnienia, dodania odwagi, światła i nadziei. Jest jak promień słońca wpadający w szarość świata i jak dobroczynny deszcz dla wysuszonej ziemi. Jest głosem Jezusa, który nadal chce mówić przez swego Ducha o miłości Ojca; zapewniać, że nadal żyje, jest obecny wśród nas i troszczy się o nasze sprawy, także osobiste.
Duch Święty, o którym Jezus powiedział, że nauczy wszystkiego uczniów, przypomni wszystkie Jego słowa i doprowadzi ich do całej prawdy, posługuje się w tym ludźmi, niekoniecznie doskonałymi, wkładając w ich usta słowa, które pragnie przekazać. Proroctwo w ścisłym znaczeniu jest zatem mówieniem w imieniu Boga, specjalnym przesłaniem Chrystusa dla wspólnoty czy osoby, pod bezpośrednim natchnieniem Ducha Świętego. Człowiek otrzymuje słowo lub zrozumienie jakiejś sprawy i wewnętrzne przynaglenie, żeby je przekazać. Proroctwo niekiedy jest przepowiedzeniem przyszłości, najczęściej jednak dotyczy sytuacji obecnej i służy zbudowaniu, zachęcie i pocieszeniu (por. 1 Kor 14,3). Dodaje ufności, nadziei, umocnienia. Prorok otrzymać może słowo Boże przez wizję, głos, myśl często wracającą, tekst Pisma św., czy sen. Jak każdy charyzmat, proroctwo podlega rozeznaniu autentyczności.
Dar proroctwa jest nie do przecenienia. Pomijając inne jego owoce, nas interesuje odnośnie posługi uwalniania i egzorcyzmu: wskazuje kierunek modlitwy, może dać poznanie dotyczące uwolnienia i uzdrowienia wewnętrznego, pomaga wzbudzić akt żalu i ożywić modlitwę uwielbienia, która bardzo drażni złe duchy, pomaga wytrwać w walce, dodaje otuchy.
Ksiądz Amorth ceni dar proroctwa w naszej posłudze, bo światła Ducha Świętego kierują modlitwą, ukazują teksty biblijne, gdzie można znaleźć potrzebne wskazania, niekiedy odkrywają przyczyny zła i wszystkim – osobie zniewolonej i modlącym – się dają pociechę i umocnienie (Ks. G. Amorth, Egzorcyści i psychiatrzy, Częstochowa 1999, s. 163n;).
Jednym z przejawów charyzmatu prorokowania jest szczególny dar korzystania z Pisma św. Niektóre osoby mają łaskę otwierania Pisma św. podczas wspólnotowej modlitwy i znajdowania tam fragmentu adekwatnego do sytuacji, który przeczytany, silnie działa na słuchających, pobudzając do wielbienia, przynosząc pociechę smutnym, światło pogrążonym w bezradności, itp. Czytane podczas modlitwy o uwolnienie czy egzorcyzmu słowo Boże wywiera wówczas głębokie wrażenie na osobie udręczonej, a także wywołuje gwałtowne reakcje niezadowolenia i złości u złego ducha, co wielokrotnie stwierdzałem podczas egzorcyzmów.
