Era Wodnika
Określenie to zostało użyte po raz pierwszy w 1900 roku w tytule czasopisma amerykańskich masonów. Pierwszymi zwiastunami New Age był hippisowski festiwal Woodstock w 1969 roku oraz musical „Hair”. Jeden z musicalowych songów pt. „Aquarius” („Wodnik”) streszczał ideologię nowego ruchu w słowach: „Harmonia i zrozumienie, sympatia i ufność (…) złocone życie, sny i wizje. Objawienie mistyczne i prawdziwe wyzwolenie myśli”. Piosenka ta utrwaliła się w pamięci całego młodego pokolenia w USA i zachodniej Europie.
Dwutysiącletni okres czasu od narodzin Chrystusa do współczesności, propagatorzy New Age nazwali Erą Ryb. Zarazem twierdzą, że w związku z nastaniem astrologicznej Ery Wodnika chrześcijaństwo dochodzi do kresu. Nowy Wiek niesie ze sobą ideę religii uniwersalnej, w której nie ma miejsca dla tradycyjnie pojmowanej moralności, wyrosłej z korzeni judeochrześcijańskich. Przewartościowaniu mają ulec pojęcia religii i wiary, muszą zostać zniesione nawet dotychczasowe podziały ról męskich i żeńskich na rzecz sztucznie wykreowanej idei unisex.
Społeczność Nowej Ery mają stanowić doskonałe istoty, świadome obecności w każdym człowieku elementów męskich i kobiecych, z czym wiąże się promocja homoseksualizmu. Celem jest przekształcenie tradycyjnych relacji międzyosobowych w relacje plemienne o charakterze matriarchalnym, magicznym i szamańskim. Z tym idzie w parze przewartościowanie w skali ogólnoświatowej wszystkich dziedzin życia społecznego i powołanie nowego rodzaju instytucji mogących działać na płaszczyźnie globalnej, oczywiście kosztem marginalizacji roli rodziny.
Czy to tylko niebezpieczna i ponura utopia? – Niestety nie. Ruch New Age poprzez szybkość i łatwość, z jaką obecnie ludzie mogą się porozumiewać, jest w stanie przyciągnąć ogromną rzeszę osób należących do wszystkich grup wiekowych, pozycji społecznych i formacji religijnych. Powstająca panteistyczna religia o zasięgu ogólnoświatowym wywiera silny wpływ na sztukę, media, a zwłaszcza na internet, za pomocą którego oddziałuje szczególnie mocno na młodzież. Aby zwiększyć siłę perswazji zwolennicy New Age lubią powoływać się na tzw. „autorów pogranicza”, tzn. takich, którzy nie mieszczą się w ramach teologii katolickiej, i w których dziełach widoczne są wpływy kultury i religii dalekiego Wschodu. Z drugiej strony dochodzi także do zafałszowań dzieł wielkich mistyków chrześcijańskich w duchu gnozy i New Age.
Erę Wodnika niektórzy są skłonni nazywać spontaniczną ewolucją kulturową, chociaż nie brakuje głosów mówiących o zakrojonym na szeroką skalę spisku. Nie da się ukryć, że pod wpływem New Age pozostaje większość organizacji feministycznych, ekologicznych, partii „zielonych” i sekt. W obrębie oddziaływania ruchów związanych z Nową Erą znajdują się potężne organizacje międzynarodowe, od Greenpeace po niektóre agendy ONZ. Ich celem jest stworzenie religii będącej w stanie zjednoczyć i zarazem kontrolować całą ludzkość.
