Talizmany anielskie
Wśród zdobywających popularność talizmanów, wyróżniają się talizmany anielskie. Często są one opatrzone nazwą anioła, do którego mają się one odwoływać.
Talizmany i amulety są to przedmioty, o których osoba je nosząca jest przekonana, że mają moc oddziaływania magicznego. Pokłada w nim nadzieje na spełnienie jakiegoś celu: szczęścia, bogactwa, miłości lub zdrowia
Wśród zdobywających popularność talizmanów, wyróżniają się talizmany anielskie. Często są one opatrzone nazwą anioła, do którego mają się one odwoływać.
O czerwonej nitce pisał już Sienkiewicz w „Potopie”: „Diabeł tu nie pomoże, nie tylko czerwona nitka!… ” Czyli zamiłowanie do zabobonów, zwłaszcza do czerwonej nitki, było znane od dawna. Nie tylko w Polsce.
Talizmany i amulety są to przedmioty, o których osoba je nosząca jest przekonana, że mają moc oddziaływania magicznego. Pokłada w nim nadzieje na spełnienie jakiegoś celu: szczęścia, bogactwa, miłości lub zdrowia.
To niezwykle rozpowszechnionym współcześnie amulet. Wedle popularyzujących go ulotek ma wpływać na zdrowie i zdolności parapsychologiczne; chronić przed urokami oraz wypadkami losowymi. Ma ponadto wypełniać „pozytywną energią” noszącą go osobę oraz pomieszczenia.
W satanizmie funkcjonuje pentagram odwrócony, w który często wpisuje się głowę kozła, co ma oznaczać szatana lub demona Bafometa i zarazem być obraźliwą aluzją do Jezusa Chrystusa jako kozła ofiarnego.
1. Starożytna Grecja. Symbol harmonii ciała i ducha, związany ze znakiem Hygiei (bogini zdrowia). Pentagram mógł być opisany literami słów „salus” (zdrowie) i „hygiea”, „ugeia” (Hygiea). Znany także jako 5A = pentalfa oraz znak pitagorejski, czyli wyobrażenie złotych proporcji oraz symbol doskonałości.
1. Symbol znany z judaizmu (gwiazda Dawida, gwiazda Syjonu) wykorzystywany przez tę religię po XII wieku n.e., w XVII w. przyjęty jako godło, także na fladze Izraela.
Gnostycka sekta Różokryżowców posługuje się symbolem złotego krzyża z umieszczoną pośodku różą. Różokrzyż nawiązuje do ezoteryzmu i spirytyzmu, popularyzuje ideę reinkarnacji i transfiguracji. Głosi panteistyczną myśl o tożsamości świata duchowego i materialnego.
Znak anch wywodzi się ze starożytnej kultury egipskiej, gdzie, jako hieroglif, oznaczał życie, płodność lub zapłodnienie przez boga-słońce. Związany był z wyobrażeniami o przezwyciężeniu śmierci, z czego powstała nazwa „klucz życia”.
Taoizm to wierzenia oparte na filozofii, wielobóstwie oraz zabobonach ludowych i magicznych. Z niego wywodzą się niebezpieczne praktyki paraokultystyczne, jak np. medytacje ruchowe tai-chi, wróżbiarstwo (Księga Zmian I-ching) oraz feng-shui, czyli metoda aranżacji wnętrz.
Często noszony amulet, wywodzi się z taoizmu, gdzie symbolizuje dwie przeciwstawne energie kosmiczne w stanie harmonii. Jin (czarny) oznacza pierwiastek żeński, noc, ziemię, destrukcję, pasywność. Jang (biały) obejmuje takie znaczenia, jak męskość, światło, niebo, kreacja, aktywność.
666 – Cyfra ta jest symbolem używanym przez satanistów, wystepuje też w formie FFF („f” jest szóstą literą alfabetu).
Tabliczka oui-ja to jeden z najpopularniejszych – i najgroźniejszych – spirytystycznych akcesoriów, wykorzystywany przez medium do komunikowania się niby z duchami, a tak naprawdę z… diabłem.
Krzyż odwrócony (odwrócenie = zaprzeczenie), stosowany w obrzędach okultystycznych i satanistycznych, nierzadko noszony przez wyznawców tychże „światopoglądów”.
1. Tzw. krzyż Nerona, złamany krzyż ale bez okręgu, symbol walki z chrześcijaństwem.