Zwyciężać Szatana (1J 2,12-17) Chrystus Pan biorąc na siebie grzechy wszystkich ludzi i przepraszając majestat sprawiedliwego Boga za zniewagi jakie grzesznicy MU wyrządzili, pokonał Szatana i pozbawił go łupów. Grzeszna ludzkość była łupem Szatana i znajdowała się w jego niewoli (J8,34; Hbr 2,14-15). Chrystus otworzył nam możliwość wyzwolenia: „On (Bóg Ojciec) uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie – odpuszczenie grzechów” (Kol 2,13-14).
Zwyciężać Szatana – Ks. Józef
Zwyciężać Szatana (1J 2,12-17) Chrystus Pan biorąc na siebie grzechy wszystkich ludzi i przepraszając majestat sprawiedliwego Boga za zniewagi jakie grzesznicy MU wyrządzili, pokonał Szatana i pozbawił go łupów. Grzeszna ludzkość była łupem Szatana i znajdowała się w jego niewoli (J8,34; Hbr 2,14-15). Chrystus otworzył nam możliwość wyzwolenia: „On (Bóg Ojciec) uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie – odpuszczenie grzechów” (Kol 2,13-14).
Ponieważ Chrystus szanuje wolność ludzi, zwyciężywszy Szatana, nie chce wyzwalać ich przewagą swojej mocy i siły, lecz chce, aby człowiek, w oparciu o światło rozumu i światło wiary, dobrowolnie GO wybrał i stał się uczestnikiem Jego królestwa. Jan Apostoł wylicza niejako to wszystko, co jest potrzebne, abyśmy uczestniczyli w zwycięstwie Chrystusa nad Szatanem i osiągnęli królestwo Boże, o które się modlimy każdego dnia w modlitwie Pańskiej.
a) Należy uznać swoje grzechy i prosić Chrystusa, aby nam je przebaczył (1J 2,12; por. J20, 22-23). Odpuszczenie grzechów ma się dokonać w imię Chrystusa, a to zakłada wiarę w NIEGO. ON sam mówi nam: „Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie!” (J14,1; por. Mk 16,16). Ewangelista Łukasz przytacza słowa Chrystusa, który proklamuje odpuszczenie ludzkich grzechów: „W imię Jego (Chrystusa) głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom” (Łk 24,47). Nic dziwnego, że wielki wychowawca młodzieży św. Jan Bosko, a także jego uczeń Czcigodny Sługa Boży ks. Markiewicz, widząc różne upadki swoich wychowanków, zachęcali ich do częstej spowiedzi świętej.
b) Aby zwalczyć Szatana i jego kłamstwo, trzeba znać Chrystusa, który jest prawdą (1J 2,13-14). Owo poznanie płynie z wiary, która rodzi się i rozwija ze słuchania i rozważania słowa Bożego, słowa Chrystusa (Rz 10,17). Słowo Boże prowadzi nas do wypełniania przykazań Bożych, od czego jest uzależnione głębsze poznanie Boga (Kol 1,10), jak mówi o tym wyraźnie sam Chrystus (J 14,21). To głębsze poznanie Boga dokonuje się w oczyszczonym sercu człowieka (Mt 5,8), poprzez wewnętrzne działanie Ducha Świętego (1 Kor 2,10-11; 12,3). Przykładem takiego głębszego poznania Boga jest starzec Symeon i prorokini Anna, którzy zachowując Boże Prawo, otrzymali wewnętrzne światło Ducha Świętego (Łk 2, 25-38). Także Elżbieta (Łk 1, 39-45).
c) Podstępne ataki złych duchów możemy zwalczyć tylko mocą Bożą, udzielaną nam przez Chrystusa (Mk 9,28-40; J 15,5).
d) Należy zaufać Chrystusowi, który nam udziela swej mocy, by pomimo naszej naturalnej słabości i zwodniczych wpływów świata, zwyciężać Szatana (1 J 2,14). Zaufać, to znaczy bardziej sobie cenić łaskę Bożą i wsparcie Ducha Świętego, niż nasze ludzkie środki i oparcie się na samym sobie.
e) Trzeba zdecydowanie opierać się pożądliwości ciała, oczu i pysze życia (1 J 2,16), bowiem przez te szczeliny zły duch chce się wślizgnąć do naszej duszy i zająć nas szukaniem krótkotrwałych przyjemności zmysłowych i wygód. Pożądliwości będąc skutkami grzechu pierworodnego, który zburzył porządek w naszej duszy, skłaniają nas do zaspakajania zmysłowych przyjemności, nie licząc się ze światłem rozumu i światłem wiary. Kto pełni wolę Bożą z chwili na chwilę, ten jednocześnie pokonuje Szatana: „Świat zaś przemija, a z nim jego pożądliwość: kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki” (1 J 2,17)…
Chrystus Pan zachęca nas do trwania w łączności z NIM. Wtedy da nam potrzebną siłę i moc do pokonania złego ducha, czynienia dobrze oraz napełni nas prawdziwym pokojem i radością.
„Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna” (J 15,9-11).
Jak małe dziecko w objęciach swego ojca czy matki, trzymając się ich jedną ręką, drugą odpędza atakującego je owada, tak my trzymając się Chrystusa możemy skutecznie odpędzać Szatana. Egzorcyzmując go będziemy mówili: W Imię Jezusa Chrystusa, Szatanie pychy, chciwości, nieczystości, zazdrości, gniewu, pijaństwa, smutku, nienawiści, rozpaczy, idź precz ode mnie i nie wracaj więcej!
Ks. Józef
Artykuł pochodzi z dwumiesięcznika „Któż jak Bóg”, nr 4, 2001 r. www.ktozjakbog.religia.net