Art. 36 Do zadań Komisji Rewizyjnej należy zbadanie bilansu i budżetu, i przedstawienie ich do zatwierdzenia przez Zgromadzenie Generalne.
Art. 37 Centrum Międzynarodowe Rycerstwa Niepokalanej mieści się w Rzymie, przy klasztorze Casa Kolbe, ul. S. Teodoro 42, należącym do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, w historycznej Siedzibie Prymarii, gdzie św. Maksymilian założył Rycerstwo. Wszystkie inne Siedziby, erygowane jako Siedziby Filialne, są związane z odnośnymi Centrami Narodowymi.
Art. 38 Centra Narodowe zależą od Centrum Międzynarodowego w tym, co dotyczy wiernej interpretacji i realizacji celów Stowarzyszenia. Każda ma własne Dyrektorium, ułożone w oparciu o niniejsze Statuty i zatwierdzone przez Międzynarodową Radę Prezydialną. Prezes Narodowy ma przedstawić Przełożonemu zakonnemu, według wskazań Dyrektorium, trzy nazwiska zaproponowane przez Zgromadzenie Narodowe celem nominacji Asystenta Narodowego. Tę samą procedurę stosuje się przy nominacji Asystenta Regionalnego lub Prowincjalnego.
Art. 39 Zachowując jedność Stowarzyszenia, każde Centrum Narodowe, po uprzednim uzyskaniu zgody Międzynarodowej Rady Prezydialnej, postara się o uzyskanie osobowości prawnej według prawa obowiązującego w danym państwie. Przedstawiciel Centrum Międzynarodowego jest pierwszym z członków założycieli nowego podmiotu prawnego. Operacje finansowe, które przekraczają limit ustanowiony przez Dyrektorium Narodowe, wymagają zatwierdzenia przez Centrum Międzynarodowe. W przypadku wygaśnięcia podmiotu podlegającego Rycerstwu Niepokalanej, Centrum Międzynarodowe ma czuwać nad likwidacją jego majątku, biorąc na siebie wszelkie uprawnienia co do aktywów i zobowiązań wobec wierzycieli. W przypadku zaistnienia luki prawnej, poszczególne przypadki należy rozwiązywać stosownie do przyjętych w danym środowisku norm.
Art. 40 W większych krajach oprócz Centrum Narodowego mogą powstać i być uznane Centra Prowincjalne lub Regionalne, o cechach i funkcjach Centrum Narodowego.
Art. 41 Do utworzenia Centrum Narodowego potrzeba co najmniej pięciu Siedzib Lokalnych, kanonicznie erygowanych, przy zachowaniu jedności geograficznej, jak to przewiduje Dyrektorium Międzynarodowe. Centrum Narodowe ma koordynować i rozwijać Stowarzyszenie na terenie całego kraju, korzystając z pomocy Centrów Regionalnych, Lokalnych i Siedzib Filialnych. Prezes Narodowy, wybrany zgodnie z normami prawa powszechnego i obecnych Statutów przez Zgromadzenie Narodowe, jest zatwierdzany przez Prezesa Międzynarodowego, który przewodniczy przy wyborach. Prezes ma przedkładać Centrum Międzynarodowemu do zatwierdzenia inicjatywy o większym znaczeniu. Co roku też przygotowuje szczegółowe sprawozdanie, także administracyjne, zatwierdzone przez odnośną Radę Prezydialną.
Art. 42 Centra Narodowe co roku przekazują Centrum Międzynarodowemu ustaloną przez Zgromadzenie Generalne pomoc materialną na działalność tegoż Centrum.
Art. 43 Siedziby Filialne przy kościołach lub kaplicach eryguje ordynariusz miejsca po przedstawieniu oficjalnej prośby przez proboszcza/rektora lub przełożonego wspólnoty zakonnej. On też mianuje asystenta kościelnego. W krajach, w których istnieje Centrum Narodowe, proboszcz/rektor lub przełożony wspólnoty zakonnej ma działać w porozumieniu z Prezesem Narodowym. Fakt erekcji należy zgłosić Prezesowi Międzynarodowemu, który wspólnie z Asystentem Międzynarodowym przystępuje do agregacji. Centra Lokalne nie muszą być kanonicznie zatwierdzone.
Art. 44 Siedziby Filialne i/lub Centra Lokalne są punktem odniesienia dla grup powstałych przy parafiach, wspólnotach zakonnych, seminariach lub innych podmiotach kościelnych. Każda grupa rozwija swoją działalność w zgodzie z wytycznymi Centrów Regionalnych i Narodowych.