Idź precz, Szatanie! – Opętania ekspiacyjne

Idź precz szatanie! opętania ekspiacyjne

W literaturze i sztuce (także tej elektronicznie skomercjalizowanej i przekształconej w gry komputerowe dla dzieci i młodzieży) istnieje bardzo obszerna dziedzina dotycząca zła. Można ją podzielić umownie na dwie nierówne części.

Pierwsza niesamowicie obszerna część może być określona jako fascynacja złem i banalizacja zła, świadome zbijanie fortuny na tematyce zła i świadome przyzwyczajanie oraz oswajanie czytelnika, widza, użytkownika ze złem. Prowadzi to do skutecznego zatarcia granicy między dobrem a złem, bądź nawet odwrócenia wartości etycznych, jak np. kiedy postać wampira jest przedstawiana jako niewinna ofiara, która musi zabijać aby przetrwać, i z tego powodu bardzo cierpi. Zło przedstawia się jako dobro. Tak dryfującą pierwszą część literatury i sztuki możemy sklasyfikować jako antykulturę i cywilizację śmierci.

1. Opis i rozpoznanie opętania diabelskiego

„Przychodzę do ojca, ponieważ nikt mi nie chce pomóc. Jestem zrozpaczony. Nic mi w życiu nie wychodzi. Nie potrafię sobie poradzić z samym sobą, coś wewnątrz podpowiada mi, abym czynił zło. Chyba jestem opętany przez diabła”. Wielokrotnie słyszałem takie i podobne zdania. Coraz częściej osoby – doświadczone jakimś niepowodzeniem lub zrozpaczone własnym położeniem – próbują swój stan tłumaczyć ingerencją złych duchów. Daleki jestem od takiego uproszczenia sprawy, dlatego też proponuję czcigodnemu czytelnikowi krótkie, ale praktyczne refleksje nad sytuacją osoby opętanej przez złego ducha. Pragnę w ten sposób pomóc wszystkim tym, którzy przeżywają podobne doświadczenia oraz tym, którzy w jakikolwiek sposób towarzyszą osobie autentycznie zniewolonej przez demoniczne siły.

Niezwykły przypadek Clarity

Chodziłem po pokoju, wołając do Boga, aby uwolnił tę biedną dziewczynę w więzieniu. Im dłużej się modliłem, tym większy ciężar odczuwałem na duszy. Powiedziałem: – Boże, jeśli diabeł jest w tej dziewczynie, Ty możesz go wypędzić! Proszę, uczyń to!

Moc szatana

Moc szatana nie jest nieskończona. (KKK 395). Zły duch nie może bezpośrednio oddziaływać na wolę oraz intelekt człowieka oraz nie zna tajników ludzkiego sumienia. Nie może przeszkodzić w budowaniu Królestwa Bożego. Jego działanie jest ograniczone poprzez Opatrzność Bożą i przez dobrą wolę człowieka.