Stopnie dręczeń diabelskich
Można rozróżnić kilka rodzajów i pośrednich stopni ingerencji demonicznych, od kuszenia po opętanie. Jak je rozróżnić?
Można rozróżnić kilka rodzajów i pośrednich stopni ingerencji demonicznych, od kuszenia po opętanie. Jak je rozróżnić?
W literaturze i sztuce (także tej elektronicznie skomercjalizowanej i przekształconej w gry komputerowe dla dzieci i młodzieży) istnieje bardzo obszerna dziedzina dotycząca zła. Można ją podzielić umownie na dwie nierówne części.
Pierwsza niesamowicie obszerna część może być określona jako fascynacja złem i banalizacja zła, świadome zbijanie fortuny na tematyce zła i świadome przyzwyczajanie oraz oswajanie czytelnika, widza, użytkownika ze złem. Prowadzi to do skutecznego zatarcia granicy między dobrem a złem, bądź nawet odwrócenia wartości etycznych, jak np. kiedy postać wampira jest przedstawiana jako niewinna ofiara, która musi zabijać aby przetrwać, i z tego powodu bardzo cierpi. Zło przedstawia się jako dobro. Tak dryfującą pierwszą część literatury i sztuki możemy sklasyfikować jako antykulturę i cywilizację śmierci.
„Przychodzę do ojca, ponieważ nikt mi nie chce pomóc. Jestem zrozpaczony. Nic mi w życiu nie wychodzi. Nie potrafię sobie poradzić z samym sobą, coś wewnątrz podpowiada mi, abym czynił zło. Chyba jestem opętany przez diabła”. Wielokrotnie słyszałem takie i podobne zdania. Coraz częściej osoby – doświadczone jakimś niepowodzeniem lub zrozpaczone własnym położeniem – próbują swój stan tłumaczyć ingerencją złych duchów. Daleki jestem od takiego uproszczenia sprawy, dlatego też proponuję czcigodnemu czytelnikowi krótkie, ale praktyczne refleksje nad sytuacją osoby opętanej przez złego ducha. Pragnę w ten sposób pomóc wszystkim tym, którzy przeżywają podobne doświadczenia oraz tym, którzy w jakikolwiek sposób towarzyszą osobie autentycznie zniewolonej przez demoniczne siły.
Poniższa lista zagrożeń duchowych, które skutkować mogą dręczeniem demonicznym, nie jest pełna i zawiera praktyki współcześnie najbardziej rozpowszechnione. Lista zagrożeń powstała w oparciu o wiedzę Kościoła (Rytuał rzymski), książki księży egzorcystów oraz świadectwa osób uwolnionych od działania złego ducha.
Jeśli w Twoim otoczeniu mają miejsce zdarzenia podobne do tych, jakie opisane zostały w rozdziale „Objawy działania złego ducha” , zastosuj się do poniższych rad.
Jeśli masz kontakt z osobą dręczoną przez złego ducha, zaproponuj tej osobie pomoc w przystąpieniu do sakramentu spowiedzi. To pierwszy i najważniejszy krok ku nawróceniu i odcięciu wpływów demonicznych.
Opętanie to stan człowieka, którego ciałem zawładnął szatan. To skrajny stan oddziaływania diabelskiego na człowieka. Jak je rozpoznać?
Chodziłem po pokoju, wołając do Boga, aby uwolnił tę biedną dziewczynę w więzieniu. Im dłużej się modliłem, tym większy ciężar odczuwałem na duszy. Powiedziałem: – Boże, jeśli diabeł jest w tej dziewczynie, Ty możesz go wypędzić! Proszę, uczyń to!
Moc szatana nie jest nieskończona. (KKK 395). Zły duch nie może bezpośrednio oddziaływać na wolę oraz intelekt człowieka oraz nie zna tajników ludzkiego sumienia. Nie może przeszkodzić w budowaniu Królestwa Bożego. Jego działanie jest ograniczone poprzez Opatrzność Bożą i przez dobrą wolę człowieka.
Rożnica między chorobą psychiczną a opętaniem nie zawsze wydaje się oczywista, szczególnie wtedy, gdy medycyna rości sobie prawo do spraw duchowych. W każdym przypadku trzeba wyczucia i rozgraniczenia pomiędzy kompetencjami psychiatry i egzorcysty.