Realia epoki
Dla lepszego zrozumienia roli i pozycji kogoś takiego jak Nostradamus niezbędne jest, przynajmniej skrótowe, przybliżenie realiów epoki, w której przyszło mu żyć. Urodził się w pierwszych latach XVI w., umownie jest to cezura, kiedy skończyło się Średnio- wiecze, zaczynało zaś Odrodzenie. Zupełnie niedawno Kolumb dopłynął do nowego kontynentu, a dopiero najwyżej od trzydziestu lat rozpowszechniał się w Europie wynalazek Gutenberga. Region Europy, w którym Nostradamus spędził praktycznie całe życie, miał także interesującą historię.
Prowansja była bowiem pierwszą zaalpejską krainą podbitą przez Rzymian w I wieku przed ur. Chrystusa (jej nazwa pochodzi z łacińskiego określenia: provincia), zamieszkałą w czasach podbojów rzymskich głównie przez plemiona Ligurów. W wiekach po upadku Cesarstwa Rzymskiego, aż do roku 1480, stanowiła część składową królestwa Burgundii. Natomiast w początkach XVI w., czyli czasach współczesnych Nostradamusowi, Prowansja była zupełnie świeżym nabytkiem korony francuskiej, i to nabytkiem w dosłownym znaczeniu tego terminu. Stało się tak w 1482 roku, w wyniku swego rodzaju transakcji handlowej, mianowicie, ówczesny król Francji Ludwik XI wykupił od króla Anglii Edwarda IV, trzymaną w niewoli przez tego ostatniego, Małgorzatę, córkę René I Andegaweńskiego (zwanego “Dobrym”) – który posiadał tytuły księcia Andegawenii, Lotaryngii, władcy Neapolu, hrabiego Prowansji oraz tytularnego władcy Królestwa Sycylii – i która wcześniej została wydana za mąż Henrykowi VI, wówczas królowi Anglii z dynastii Lancaster. W wyniku przegranej przez Lancasterów wojny o koronę z przedstawicielami dynastii York (wojna “Dwóch Róż”), Henryk VI został ścięty w 1461 r., zaś Małgorzata stała się więźniem zwycięskiego Edwarda IV (więziona była przez wiele lat w londyńskiej Tower). Po śmierci króla René I, właśnie w 1480 r., Prowansja stała się dziedzicznym wianem Małgorzaty, w zamian za które Ludwik XI wykupił ją z niewoli. W latach 1482 – 1790 Prowansja była prowincją Francji posiadającą autonomię, zaś wcześniej, w wiekach XIV i XV, relacja tego księstwa z królestwem Francji miała najczęściej charakter lenna, tzn. lennikami króla Francji byli władcy Prowansji.