Przypisy:
1) Dziadek Nostradamusa – Guy Gassonet – w wyniku edyktu, wydanego w 1501 roku przez króla Francji Ludwika XII, nakazującego Żydom prowansalskim ochrzcić się w Kościele katolickim w ciągu trzech miesięcy pod groźbą konfiskaty mienia i banicji, po przyjęciu chrztu zmienił nazwisko na Pierre de Notredame;
2) W wielu wydaniach encyklopedycznych podaje się, iż Nostradamus posiadał zasługi w zwalczaniu dżumy. W pierwszej połowie XVI w. etiologia dżumy (yersinia pestis) nie była znana, wobec czego skuteczne jej przeciwdziałanie nie było możliwe. Natomiast podejście Nostradamusa do pacjentów, zawierające kombinację wiedzy, zdrowego rozsądku, doświadczenia oraz umiejętności dodawania otuchy chorym, mogło ukształtować pozytywną opinię o jego oddziaływaniu;
3) Np. astrologię medyczną wykładano w XVI wieku na tak znanych uczelniach
jak uniwersytety w Padwie i Wittenberdze, a również w wymienionym wcześniej Montpellier, a astrologię jako przedmiot nauczania miały w programie praktycznie wszystkie uczelnie, na czele z uniwesytetami w Padwie, Bolonii, Florencji czy Paryżu. Jako ciekawostkę można podać, iż na kalifornijskim uniwersytecie Stanford jeszcze w latach 90-tych XX wieku funkcjonowała katedra parapsychologii. Powodem jej istnienia było zadośćuczynienie woli założyciela i fundatora tej renomowanej uczelni;
4) Absynt – napój o zawartości 70 – 80 % alkoholu, destylat ziela piołunu (arthemisia absinthium), niszczący system nerwowy, wywołujący zwidy, zaburzenia orientacji
i ciężką depresję. Nadużywanie go kończyło się zazwyczaj obłędem, często próbami samobójczymi. Wśród znanych postaci historycznych ofiarami absyntu byli, między innymi, Vincent van Gogh, Edgar A. Poe, Charles Baudelaire, Stanisław Przybyszewski (dwaj ostatni używali absyntu pospołu z opium), oraz wielu innych ;
5) Edycja polska : rok 1994, Dom Wydawniczy ,,Limbus” z Bydgoszczy – książka pod tytułem ,,Nostradamus bez maski” w przekładzie na język polski p. Justyny Studniarz, zaś wierszowane utwory Nostradamusa przełożył p. Sławomir Studniarz. Było to pierwsze i jedyne dotychczas wydanie krajowe tej cennej merytorycznie, choć trudno osiągalnej, pozycji. Poza ww. pozycją, James Randi napisał m.in., “Däniken, tajemnica Syriusza, parapsychologia i inne trele-morele”. Edycje w jęz. polskim: cz. I – 1994 r. oraz cz. II – 1995 r., wydane przez Wydawnictwo Pandora.
