Między egoizmem a miłością siebie. ks. dr Romuald Jaworski
Stopnie doskonałości
We wszystkich rzeczach, wzniosłych czy niskich, miej Boga za cel, inaczej bowiem nie będziesz wzrastał w doskonałości i zasłudze.
walka duchowa
Przestrogi: świat, szatan, ciało
Pouczenie i przestrogi, których się trzymać powinien każdy, kto chce być prawdziwym zakonnikiem i dojść do doskonałości.
Zachęty do sakramentu pokuty i pojednania
Spowiedź święta przywraca nam łaskę Bożą i jednoczy w przyjaźni z Bogiem. Zmazuje grzech ciężki, ale i oznacza chęć poprawy. Św. Jan Bosko rzekł: „… To co sprawia największą krzywdę diabłu, to czego obawia się najbardziej, to praktykowanie tego, co się postanowiło na spowiedzi …”
Rachunek sumienia
Do przyjęcia sakramentu pokuty należy przygotować się przez rachunek sumienia, zrobiony w świetle słowa Bożego. Najbardziej nadających się do tego tekstów należy szukać w Dekalogu i w katechezie moralnej Ewangelii i Listów Apostolskich: Kazaniu na Górze i pouczeniach apostolskich. (KKK 1454).
Szkoła Walki Duchowej – Rychwałd 8-10 kwietnia 2005
W dniach 8-10 kwietnia 2005 roku odbyła się sesja formacyjna pt. "Rozpoznawanie opętania diabelskiego". Rekolekcje odbyły się w Franciszkańskim Domu Formacyjno-Edukacyjnym w Rychwałdzie, którego dyrektorem jest o. Bogdan Kocańda, autor licznych publikacji z dziedziny walki duchowej oraz egzorcyzmów. Podczas sesji o. Bogdan dzielił się swoją olbrzymią wiedzą teoretyczną ilustrując ją własną praktyką w posłudze uwalniania … Więcej…
Walka duchowa i wrogowie doskonałości
Pojęcie walki duchowej oparte jest o nauczanie Jezusa: Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. (Mt 10:34). Aby móc założyć Królestwo Boże w duszy, trzeba najpierw zburzyć królestwo Szatana. Należy wykorzenić złe nałogi, wyrzec się grzesznych przywiązań, umieć odrzucić opinię świata.
Pokusy – źródła, rodzaje, opór
Bóg nigdy nie skłania człowieka do grzechu, a żadne pokusy nie pochodzą od Boga: Kto doznaje pokusy, niech nie mówi, że Bóg go kusi. Bóg bowiem ani nie podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie kusi. (Jk 1:13, por. Syr 16:11).
Flirt z demonami, ciałem i światem
Godzina chrztu świętego to najdonioślejsza godzina w naszym życiu. Przez ten sakrament zostaliśmy włączeni w rodzinę Bożą. Bóg przygarnął nas jako swoje dziecko. Objął ramieniem, miłością nie tylko jako Pana i Stwórcy, ale i ramieniem kochającego Ojca. Zanim to się dokonało, miała miejsce doniosła decyzja. Bóg oczekiwał od nas dobrowolnego wyboru między dwoma światami; światem pełnienia Jego woli i światem pełnienia woli: albo naszej własnej, albo ludzi, albo aniołów.
Zwyciężać Szatana
Zwyciężać Szatana (1J 2,12-17) Chrystus Pan biorąc na siebie grzechy wszystkich ludzi i przepraszając majestat sprawiedliwego Boga za zniewagi jakie grzesznicy MU wyrządzili, pokonał Szatana i pozbawił go łupów. Grzeszna ludzkość była łupem Szatana i znajdowała się w jego niewoli (J8,34; Hbr 2,14-15). Chrystus otworzył nam możliwość wyzwolenia: „On (Bóg Ojciec) uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie – odpuszczenie grzechów” (Kol 2,13-14).
Metody działania szatana
Działanie diabelskie motywowane jest dwoma czynnikami: nienawiścią do Boga-Stwórcy oraz wściekłą zazdrością do ludzi. Najczęściej szatańskie oddziaływanie objawia się poprzez kuszenie. Dotyczy ono wszystkich ludzi i może nasilać się wobec tych, którzy zabiegają o doskonałość, tzn. kontemplatyków, mistyków, duchownych.
Jak walczyć ze światem?
Wrogość świata niejednokrotnie prowadzi do przesadnego niepokoju, by nie iść przeciwko opinii innych. Człowiek z obawy przed wykluczeniem z otoczenia, potępieniem lub odsunięciem od korzyści materialnych może przestać ufać Bogu zacząć ulegać pokusie konformizmu.
O nauce cierpliwości i walce z pożądaniami
Księga III O wewnętrznym ukojeniu
Rozdział XII O nauce cierpliwości i walce z pożądaniami
1. Panie Boże, wiem, że koniecznie jest mi potrzebna cierpliwość, bo wiele zdarza się w tym życiu różnych przeciwności. Jakkolwiek usilnie starałbym się o pokój ducha, moje życie nie może być pozbawione walki i bólu. Tak, synu. Chcę jednak, byś nie szukał takiego pokoju, jaki polega na braku pokus i nieodczuwaniu trudności, ale żebyś pamiętał, że dopiero wtedy zdobędziesz pokój, kiedy przejdziesz przez rozmaite udręki i doświadczysz wielu trudności.
O dniu wieczności i utrapieniach tego życia
Księga III O wewnętrznym ukojeniu
Rozdział XLVIII O dniu wieczności i utrapieniach tego życia
1. Błogosławione mieszkanie naszej najwyższej ojczyzny! O jasny dniu wieczności, po którym nie nadejdzie ciemność nocy, ale zawsze opromienia go Prawda, dniu wiekuistego szczęścia, zawsze niezawodny, nigdy nie odmieniający się na gorsze! Oby już zajaśniał ten dzień i oby skończyło się dla mnie wszystko doczesne! Chociaż świeci on przecież wiecznym blaskiem świętości, ale pielgrzymującym na ziemi światło jego wydaje się dalekie i jakby odbite w zwierciadle.
Przebaczenie
Według Biblii grzesznik jest dłużnikiem, któremu Bóg mocą swego przebaczenia daruje długi (hbr. salah: Lb 14, 19); jest to darowanie tak rzeczywiste, że Bóg nie dostrzega już grzechu, który zostaje jakby rzucony poza Niego (Iz 38, 17); zostaje zgładzony (hbr. naśa: Wj 32, 32), odpokutowany, zniszczony (hbr. kipper: Iz 6, 7). Chrystus, posługując się tym samym językiem, stwierdza, że darowanie grzechów jest darmowe, a sam grzesznik niewypłacalny (Łk 7, 42; Mt 18, 25 nn). W katechezie pierwotnej przedmiotem głoszenia jest dar Ducha Świętego, ale równocześnie odpuszczenie grzechów, które jest pierwszym skutkiem tego daru i nazywa się po grecku aphesis (Łk 24, 47; Dz 2, 38: por. pokomunia ze Mszy wtorku po Zesłaniu Ducha Świętego). Inne słowa, takie jak: oczyścić, obmyć, usprawiedliwić, pojawiają się w pismach apostolskich, które uwypuklają aspekt pozytywny przebaczenia, tj. pojednania i zjednoczenia.