Wspólnota Mamre

Drogowskazy Wspólnoty Przymierza Rodzin „Mamre”

 

 

(Aneks do Statutu)

1.   Bóg Ojciec Stwórca człowieka, Źródło wszelkiego ojcostwa,  jest wzorem ojca i autorytetu i ostatecznym celem człowieka, którego pragnie napełnić wszelkim błogosławieństwem duchowym. Dlatego w duchu dziecięctwa Bożego pragnę szukać woli Boga i Jego Królestwa oraz w duchu synowskiego posłuszeństwa i miłości wobec kapłanów we wspólnocie i ojców w rodzinach – w jedności z nimi – chcę pielgrzymować do domu Ojca chwały i miłosierdzia.     (zobacz komentarz)

 

2.   Jezus Chrystus – jedyny Pośrednik między Bogiem i ludźmi jest Słowem miłości Ojca do nas, naszym Życiem i jedyną Drogą do Ojca przez Krzyż i Zmartwychwstanie. Dlatego odrzucając wszelkie formy bałwochwalstwa przyjmuję Go jako mojego jedynego Pana i Zbawiciela, oddaję Mu moje życie, aby On nim kierował, w postawie ucznia naśladuję Go jako Mistrza, spotykając się z Nim i kontemplując Pana chwały w celebracji liturgicznej pragnę jaśnieć Jego chwałą i przyoblec się w nowego człowieka dla pełnienia dobrych czynów. (zobacz komentarz)

 

3.   Duch Święty, który od Ojca i Syna pochodzi, jest Dokonawcą dzieła zbawienia, Mocą ożywiającą Kościół i inspirującą życie dzieci Bożych oraz Uświęcicielem. Dlatego opieczętowany Duchem Świętym w sakramencie chrztu św. i bierzmowania, jako świątynia Boga chcę prowadzić życie w Duchu, otwierać się na Jego wylanie, przyjmować Jego natchnienia i moc do odnoszenia zwycięstwa nad Złym i do świętego życia polegającego na składaniu duchowych ofiar miłych Bogu. (zobacz komentarz)

 

4.   Najświętsza Maryja Panna jest Matką Syna Bożego i Kościoła, która jako Oblubienica Ducha Świętego, spełniając swą misję macierzyńską, apostolską i profetyczną staje się wzorem Kościoła i człowieka oddanego dziełu Chrystusa. Dlatego w codziennej modlitwie różańcowej powierzam się Jej osobiście jako Wszechmocy błagającej, Wychowawczyni rodzin, Strażniczki czystości i zawierzam Jej swoją rodzinę i całą Wspólnotę. (zobacz komentarz)

 

5.   Kościół – Ciało Chrystusa ożywiane i budowane jako Świątynia Boga – jest zbawczym środowiskiem życia chrześcijanina, w którym Pan nadal pełni swą misję kapłańską, prorocką i królewską, a jednocześnie jako Oblubienica Chrystusa jest pielęgnowany przez Oblubieńca z miłością ofiarną, która staje się wzorem miłości i relacji w rodzinie katolickiej. Dlatego chcę wrastać coraz głębiej w tę braterską wspólnotę ludu Bożego; przez modlitwę, służbę i dzieła miłości pragnę przyczyniać się do budowania Kościoła (również Kościoła domowego) rozeznając swoje powołanie i charyzmaty. (zobacz komentarz)

 

6.   Liturgia, zwłaszcza eucharystyczna, jest źródłem i szczytem życia Kościoła; dokonuje się w niej  uwielbienie Boga i uświęcenie człowieka przez zbawcze spotkanie z Chrystusem w Duchu Świętym. Dlatego z wiarą w obecność Zmartwychwstałego chcę często w niej uczestniczyć, szczególnie w liturgicznych i para liturgicznych spotkaniach Wspólnoty i własnej parafii, czynnie angażując się w różnorodne posługi odpowiednio do powołania i posiadanych charyzmatów. (zobacz komentarz)

 

7.   Słowo Boże jest wyrazem miłości objawiającego się Boga, który oświeca i powołuje do zbawienia, oraz skutecznym Jego narzędziem zdolnym zrodzić i ożywić wiarę, osądzić sumienie i uświęcić w Prawdzie. Dlatego wierząc w moc tego Słowa pragnę codziennie szukać światła Bożego przez systematyczne, pobożne zgłębianie Pisma Świętego i Katechizmu Kościoła Katolickiego, zarówno osobiście jak i we wspólnocie, aby czyniąc je słowem życia naśladować Chrystusa ukrzyżowanego. (zobacz komentarz)

 

8.    Modlitwa jest spotkaniem z kochającym Bogiem w sanktuarium serca i miłosnym dialogiem, w którym człowiek wiarą odpowiada na Boże wezwanie i natchnienia oraz w Duchu Świętym przyswaja sobie zbawcze Misterium Chrystusa. Dlatego przez codzienne trwanie na modlitwie oraz cotygodniową adorację Najświętszego Sakramentu pragnę poddawać się przemieniającemu działaniu Ducha Świętego, aby żył we mnie Chrystus. (zobacz komentarz)

 

9.   Misterium Paschalne Chrystusa uobecniane w liturgii sakramentalnej jest modelem wzrostu duchowego na drodze oczyszczenia (Krzyż), oświecenia (Zmartwychwstanie) i zjednoczenia (Pięćdziesiątnica). Dlatego współpracując z łaską pragnę na drodze abstynencji od zniewalających używek, umartwienia, postu (m.in. w intencji Wspólnoty) i pokuty ćwiczyć się w cnotach i przyswoić sobie owoce Odkupienia w Chrystusie, aby w pełni żyć według siedmiu darów Ducha Świętego. (zobacz komentarz)

 

10. Rekolekcje są uprzywilejowaną formą wspólnotowych ćwiczeń duchowych połączonych z kierownictwem duchowym, w czasie których wspólne otwieranie się na doświadczenie Boga przechodzącego z uwalniającą i uzdrawiającą mocą rodzi nadprzyrodzone więzi wspólnotowe, umacnia we wspólnej wierze i umożliwia przeżycie Bożego prowadzenia. Dlatego pragnę podejmować trud przynajmniej corocznych rekolekcji wspólnotowych, aby wzrastać w doświadczeniu wiary ludu prowadzonego i wydoskonalanego przez Chrystusa. (zobacz komentarz)

 

11. Mała grupa jako podstawowa wspólnota pod kierownictwem animatora jest miejscem słuchania Słowa Bożego, modlitwy i dzielenia się świadectwem życia oraz budowania więzi braterskich przez wzajemne wsparcie i służbę w miłości. Dlatego pragnę uczestniczyć systematycznie w spotkaniach małej grupy, aby umacniać się wiarą braci i dzielić się swoimi darami. (zobacz komentarz)

 

12. Misja ewangelizacji świata jest nakazem Pana, powołaniem całego Kościoła i każdego wiernego; spełniana według modelu biblijnego przyczynia się ona do odnowy i ożywienia Kościoła. Dlatego rozbudzając w sobie i w innych zapał świętości i ewangelizacji pragnę w duchu wiary odważnie głosić Ewangelię o Chrystusie i Królestwie niebieskim słowem i życiem, szczególnie służbą na rzecz ubogich i potrzebujących pomocy, ufając mocno, że zgodnie ze swą obietnicą Pan Jezus będzie potwierdzał w wierzących prawdziwość głoszonej Ewangelii przejawami swej mocy, znakami, cudami i udzielaniem Ducha

 


Nasze intencje modlitewne: