Nieśmy pomoc duchowo udręczonym na świecie!

Drodzy Czytelnicy,

Nasza Fundacja Królowej Różańca Świętego jako jeden z celów stawia sobie „upowszechnianie wiedzy na temat niebezpieczeństw ze strony okultyzmu, spirytyzmu i ezoteryzmu we wszelkich ich formach oraz wspieranie i rozwijanie mediów informacyjnych na ten temat.” Pod jej skrzydłami, od 15 lat istnieje ta właśnie strona www.egzorcyzmy.katolik.pl, a od 10 jej wielojęzyczna wersja www.exorcismus.org. To jednak nie tylko informowanie, ale niesienie bezpośredniej pomocy ludziom, którzy wskutek wymienionych praktyk odczuwają na sobie działanie złego ducha.

Więcej…

1. Opis i rozpoznanie opętania diabelskiego

„Przychodzę do ojca, ponieważ nikt mi nie chce pomóc. Jestem zrozpaczony. Nic mi w życiu nie wychodzi. Nie potrafię sobie poradzić z samym sobą, coś wewnątrz podpowiada mi, abym czynił zło. Chyba jestem opętany przez diabła”. Wielokrotnie słyszałem takie i podobne zdania. Coraz częściej osoby – doświadczone jakimś niepowodzeniem lub zrozpaczone własnym położeniem – próbują swój stan tłumaczyć ingerencją złych duchów. Daleki jestem od takiego uproszczenia sprawy, dlatego też proponuję czcigodnemu czytelnikowi krótkie, ale praktyczne refleksje nad sytuacją osoby opętanej przez złego ducha. Pragnę w ten sposób pomóc wszystkim tym, którzy przeżywają podobne doświadczenia oraz tym, którzy w jakikolwiek sposób towarzyszą osobie autentycznie zniewolonej przez demoniczne siły.

2. Tworzenie środowiska ewangelicznego

Kiedy podejmujemy problem pomocy osobie zniewolonej, ze szczególnym nastawieniem na opętanie przez złe duchy, musimy zawsze pamiętać o tym, że towarzyszenie takiej osobie nie jest łatwe i wymaga wielkiego zaangażowania. Trudności, z jakimi możemy się wówczas spotkać, można rozważać od strony najbliższych, czyli rodziny, domowników, przyjaciół, osób zaangażowanych w bezpośrednią pomoc; jak również od strony samej osoby opętanej, dla której własne zniewolenie jawi się jako bolesny i niepotrzebny ciężar dla najbliższych.

Wychodzenie z sekty satanicznej

Bodźcem wstępowania do sekt satanicznych może być fascynacja okultyzmem i przebywanie w środowiskach ezoterycznych. Niejednokrotnie motywem jest przekonanie, że zaprzedając się diabłu, można osiągnąć różne materialne korzyści. Przyczyną zejścia na drogę satanizmu jest zwątpienie w potęgę dobra i skłonienie się ku złu, które stwarza pozory atrakcyjności i błyskotliwości. Nierzadko przyczyną jest zagubienie i niedowartościowanie, zranienie psychicznie lub po prostu nuda.

Poradnik o działalności sekt i kultów

W chwili obecnej na kuli ziemskiej istnieje około 50.000 przeróżnych grup wyznaniowych i światopoglądowych zrzeszających dziesiątki milionów wyznawców. W samej tylko Afryce jest ich prawie 10.000 zaś w Polsce co najwyżej (?) kilkaset. Sekty (secare, sequor – łac. naśladować) to każdy zbiór ludzi pozostający w opozycji do reszty społeczeństwa lub społeczności, w której dana sekta istnieje. Grupa stosuje izolację zarówno przestrzenną, jak i światopoglądową, ideologiczną i psychologiczną. Twory te powstają zazwyczaj w wyniku protestu wobec organizacji eklezjastycznej (kościoła) doprowadzając do zerwania z nią i utworzenia nowej własnej organizacji, przybierającej postać sekty.

Rozmowa z ks. Grefkowiczem

Modlitwę o uwolnienie podejmuje się w sytuacjach zniewoleń, natomiast egzorcyzm podejmuje się w sytuacjach opętania. Egzorcyzm to taka forma modlitwy, która wiąże się z bezpośrednim zwracaniem się do złego ducha, w imię Jezusa Chrystusa. Odwołując się do Jezusa Chrystusa, nakazuje się złemu duchowi przede wszystkim opuszczenie osoby czy też nakazuje się imieniem Jezusa Chrystusa odstąpienie go czy pójście do piekieł. Nakazy mogą być różnie formułowane. Natomiast generalnie rzecz ujmując, w modlitwie o uwolnienie nie stosuje się żadnych form bezpośredniego zwrotu do złego ducha, tylko podejmuje się modlitwę do Jezusa Chrystusa, do Boga Ojca, do Najświętszej Maryi Panny, do Michała Archanioła, do świętych z prośbą o interwencję, o odsunięcie złego, o wyzwolenie człowieka.

Rozeznanie: choroba czy szatan?

Dolegliwości fizyczne, "czary" rzucone na domy, przedmioty lub zwierzęta, indywidualne obsesje i skłonności, niekiedy prowadzące nawet do prób samobójczych, zaburzenia tak silne, że prowadzące wręcz do utraty świadomości i do działań nagannych lub do bluźnierstw przeciw Bogu i temu, co święte – oto pewne zjawiska, wobec których nasuwa się pytanie, czy dana osoba jest opętana przez szatana, czy też cierpi na rozszczepienie psychiki lub histerię.