Dzieci – zagrożenia

Czy zły duch może oddziaływać na dziecko? – Ewangelia w kilku miejscach pokazuje, jak Jezus przeprowadzał egzorcyzmy na dzieciach. Współcześnie nie brak zagrożeń – dzieci coraz częściej czytają książki o treściach okultystycznych (Harry Potter), czasopisma (Witch), bawią się w magię i spirytyzm (Halloween, Pokemony, wróżby andrzejkowe, wywoływanie duchów). Często wskutek grzechów rodziców są przyzwyczajane do magii, wróżbiarstwa,  czytania horoskopów, poddawane są takim pseudomedycznym terapiom, jak reiki i bioenergoterapia. Okultystyczne metody edukacyjne pojawiają się nawet w szkołach jako rzekomo nowatorskie metody edukacyjne. Poniżej zebraliśmy nieco materiałów do artykułów, audycji i świadectw, które można przeczytać i odsłuchać na naszej stronie internetowej.

 

Pismo Święte a magia

Żyjąc w świecie, który go przytłacza, mając do czynienia z istotami, które go napawają lękiem lub pragną nad nim zapanować, człowiek usiłuje zdobyć jakąś władzę, która by przewyższała jego naturalne siły, sprawiając równocześnie, że to on właśnie stałby się panem bóstwa, a tym samym i swego przeznaczenia. Jeżeli metody przeprowadzania tego rodzaju prób uległy dziś zmianie, to jednak dążenie do wdarcia się w świat rzeczy nieznanych ciągle tak samo tkwi swymi korzeniami w sercu człowieka, skłaniając go do analogicznych praktyk.

O magii białej i czarnej słów kilka

Na początku należy nadmienić, iż magia jest jedna. Jednak aby ułatwić sobie poruszanie się po niej, ludzie zaczęli ją dzielić na magię białą, czarną, zieloną, purpurową, szarą itp. Najbardziej znane (nawet laikowi) są te dwie pierwsze gałęzie. Wiadomo, że magia czarna jest "zła", a biała "dobra". Czy oby na pewno? Zaznaczyć należy, że moralność adepta ulega stopniowej (szybszej, lub wolniejszej) degeneracji, w obu "odmianach" magii -więc nie do końca wie on czy jego uczynki są obiektywnie złe, czy dobre (często dlatego, gdyż odcina się od wzorców moralnych i jest pozostawiony samemu sobie).

Definicje spirytyzmu

Spirytyzm to system oparty na przekonaniu, że za pomocą określonych technik lub osób (medium) można kontaktować się ze zmarłymi, aniołami, bóstwami, bytami astralnymi czy przybyszami z kosmosu. Spirytyści wierzą, że człowiek może komunikować się z nimi i dzięki temu posiąść nieznaną ludziom wiedzę. Różne odmiany spirytyzmu odnajdujemy w już w starożytnych kultach (np. pod postacią nekromancji). Jednak współczesny spirytyzm narodził się w połowie XIX wieku w Anglii, USA i Francji. Szybko stał się masową modą, która pod wieloma formami istnieje do dziś (wywoływanie duchów, tabliczka oui-ja itd.).

Teologia a spirytyzm. Skutki duchowe.

Cała wiedza spirytystyczna opiera się na fundamentalnym założeniu, że duchy objawiają medium prawdziwą wiedzę. Nie ma ku temu żadnych podstaw logicznych. Spirytyzm wyrósł na łatwowierności oraz pysze uczestników spirytystycznych seansów. Pan Bóg w Biblii surowo zakazuje wywoływania duchów. Nauczanie papieży i Ojców Kościoła, polemiki znawców tematu i samych byłych spirytystów stanowczo przeciwstawia się spirytyzmowi. Nie jako konkurencyjnym wierzeniom, ale przede wszystkim jako niezwykle niebezpiecznym praktykom, które prowadzą do demonicznych zniewoleń.

O niebezpieczeństwach Wschodu – o. Verlinde

Chciałbym się podzielić moimi doświadczeniami związanymi z oddawaniem się różnym praktykom Wschodu, ukazać niebezpieczeństwa z nimi związane i wskazać drogę wyjścia z nich. Jestem zakonnikiem o tzw. spóźnionym powołaniu. Wychowałem się w rodzinie chrześcijańskiej. Miałem 20 lat, gdy nastąpiły przemiany roku 1968, będące nie tylko momentem wielkiego wrzenia kulturowego. Byłem młodym naukowcem i przygotowywałem doktorat z chemii i fizyki. Próbowałem zastąpić obecność Boga w moim sercu przez inne ideały, takie jak działalność społeczna, ruch studencki itp. Nie potrafiło to jednak wypełnić pustki po Bogu.

Poke-demony?

POKEMON – to kolejna obok książek o Hardym Potterze masowa rozrywka dla dzieci o podtekście magicznym. Był czas, kiedy pokemony były w telewizji, w gazetach, książkach, w kinach, na odzieży, na ustach i oczach wszystkich… Jak w znanym dowcipie: strach otworzyć konserwę, by nie zobaczyć tam jednego z nich. – W chipsach straszą już od dawna… Zewsząd wyłaniał się zachęcający do ich kupna napis „Czy masz już je wszystkie?” Słowem: obsesja…

„Brudny Harry” – o Potterze słów kilka

Ponad sto milionów sprzedanych na całym świecie egzemplarzy książek p. Joanne Rowling mówi o popularności „Harry Pottera” samo za siebie. Mania czy może arcydzieło literackie na miarę choćby „Władcy Pierścieni”? Co takiego kryją w sobie książki o nastoletnim czarowniku, że przyciągają tylu czytelników i drugie tyle widzów? Przeciętny wielbiciel Pottera powie, że książka jest o walce dobra ze złem i o głębokich wartościach: przyjaźni, wierności, uczciwości… Doda, że przedstawia ona wspaniały świat dzieciństwa, pełny niesamowitych i wzruszających scen… Świat po prostu… MAGICZNY!