Sobór Trydencki – grzech pierworodny
XIX Sobór Powszechny Trydencki
Sesja V (1546) – Dekret o grzechu pierworodnym
XIX Sobór Powszechny Trydencki
Sesja V (1546) – Dekret o grzechu pierworodnym
XVII Sobór Powszechny Florencki (1438-1445)
Dekret dla jakobitów (1442)
Św. Leon: List do Flawiana, bpa Konstantynopola (449 r.)
Pius XII: Encyklika "Fulgens corona" 1953 (fragment)
Egzorcyzm chrzcielny jest pierwszy, jaki dostępuje chrześcijanin. Egzorcyzmowanie nowych członków Kościoła jest poświadczone starożytnym dokumentem.
XIX Sobór Powszechny Trydencki 1547
Sesja VI – Dekret o usprawiedlitwieniu
W ciągu bowiem całej historii ludzkiej toczy się ciężka walka przeciw mocom ciemności; walka ta zaczęta ongiś u początku świata, trwać będzie do ostatniego dnia, według słowa Pana. Wplątany w nią człowiek wciąż musi się trudzić, by trwać w dobrym i nie będzie mu dane bez wielkiej pracy oraz pomocy łaski Bożej osiągnąć jedności w samym sobie. Dlatego Kościół Chrystusowy, ufając zamysłowi Stworzyciela i uznając, że postęp ludzki może służyć prawdziwemu szczęściu ludzi, nie może nie zawołać słowami Apostoła: "nie upodabniajcie się do tego świata" (Rz 12,2)
KK 5. Tajemnica Kościoła świętego ujawnia się w jego założeniu. Pan Jezus bowiem zapoczątkował Kościół swój głosząc radosną nowinę, a mianowicie nadejście Królestwa Bożego obiecanego od wieków w Piśmie: "Wypełnił się czas i przybliżyło się Królestwo Boże" (Mk 1,15, por. Mt 4,17). A Królestwo to zajaśniało ludziom w słowie, czynach i w obecności Chrystusa. Oto … Więcej…
KL 6. Dlatego jak Ojciec posłał Chrystusa, tak i On posłał Apostołów, których napełnił Duchem Świętym nie tylko po to, aby głosząc Ewangelię wszystkiemu stworzeniu, zwiastowali, że Syn Boży swoją śmiercią i zmartwychwstaniem wyrwał nas z mocy szatana i uwolnił od śmierci oraz przeniósł do królestwa Ojca, lecz także po to, aby ogłaszane dzieło zbawienia … Więcej…
Działalność misyjna uobecnia Chrystusa, sprawcę zbawienia, przez słowo Ewangelii i sprawowanie sakramentów, których szczytem i ośrodkiem jest Najświętsza Eucharystia. Cokolwiek zaś z prawdy i łaski znajdowało się już u narodów, dzięki jakby ukrytej obecności Boga, uwalnia to od zaraźliwych powiązań ze złym i przekazuje na powrót ich Sprawcy, Chrystusowi, który burzy władztwo szatana i kładzie tamę wielorakim złościom zbrodni.
Nigdy nie zapominajmy, że Szatan został pokonany przez Jezusa na krzyżu. Ostateczne jego związanie i strącenie do piekła zapowiada Apokalipsa. Mówiąc obrazowo, Szatan jest jak pies na łańcuchu, ma bardzo ograniczone metody działania. Jednak poprzez grzech sami wchodzimy na jego teren, a nawet spuszczamy go z „łańcucha” i otwieramy mu możliwości szkodzenia sobie i innym.
Przemówienie wygłoszone na audiencji generalnej w dniu 15 listopada 1972 roku w Rzymie.
W skrócie:
2850 Ostatnia prośba Modlitwy Pańskiej
2851 Zło nie jest abstrakcją
2852 Kto powierza się Bogu nie obawia się Szatana
2853 Zwycięstwo nad złymi duchami
2854 Prośba o zbawienie od zła