POKEMON – to kolejna obok książek o Hardym Potterze masowa rozrywka dla dzieci o podtekście magicznym. Był czas, kiedy pokemony były w telewizji, w gazetach, książkach, w kinach, na odzieży, na ustach i oczach wszystkich… Jak w znanym dowcipie: strach otworzyć konserwę, by nie zobaczyć tam jednego z nich. – W chipsach straszą już od dawna… Zewsząd wyłaniał się zachęcający do ich kupna napis „Czy masz już je wszystkie?” Słowem: obsesja…
Ponad sto milionów sprzedanych na całym świecie egzemplarzy książek p. Joanne Rowling mówi o popularności „Harry Pottera” samo za siebie. Mania czy może arcydzieło literackie na miarę choćby „Władcy Pierścieni”? Co takiego kryją w sobie książki o nastoletnim czarowniku, że przyciągają tylu czytelników i drugie tyle widzów? Przeciętny wielbiciel Pottera powie, że książka jest o walce dobra ze złem i o głębokich wartościach: przyjaźni, wierności, uczciwości… Doda, że przedstawia ona wspaniały świat dzieciństwa, pełny niesamowitych i wzruszających scen… Świat po prostu… MAGICZNY!
W skrócie:
2110 Pierwsze przykazanie Boże zakazuje zabobonu i bezbożności.
2111 Zabobon jak przypisywanie magicznych znaczeń praktykom religijnym
W skrócie:
2112 Bóg jest jedynym Bogiem. Nie można oddawać czci bożkom.
2113 Bałwochwalstwo dotyczy fałszywych kultów pogańskich i ubóstwianie demonów, stworzeń, przedmiotów materialnych..
2114 Bałwochwalstwo jest wypaczeniem zmysłu religijnego.
W skrócie:
2115 Bóg objawia przyszłość prorokom. Należy odrzucić niezdrową ciekawość o przyszłości.
2116 Przepowiednie, odwoływanie się do demonów, mediumizm stoją w sprzeczności z bojaźnią Bożą.
2117 Wszystkie praktyki magii i czarów, noszenie amuletów, spirytyzm itd. są w sprzeczności z cnotą religijności.
W celu wywarcia wpływu na ofiarę, czarownik posługuje się jakąś częścią jej ubrania, ciała (włosy, paznokcie), czy fotografią. Wykonuje on obrzęd w określonych porach dnia lub roku z zastosowaniem pewnych formuł, przyzywając przy tym złe duchy. Rzucone zaklęcie może spowodować, że jego ofiara nabędzie odrazy do wszystkiego, co święte (obrazów, sakramentów, modlitwy), może także przejawiać w różny sposób zło. Zgubne skutki dotykają także osobę zlecająca dokonanie czaru.
Powszechność zjawiska magii wśród tak wielu różnych kultur nie może budzić wątpliwości co do istnienia i możliwości wykorzystania złych mocy. Dawniej zajmowanie się magią miało elitarny charakter. Dziś każdy, kto tylko zechce, ma łatwy dostęp do akcesoriów magicznych i podręczników okultystycznych, które reklamowane są w mediach bez jakichkolwiek zastrzeżeń.
Kościół nie rozdziela magii na białą czy czarną. Magia w każdym wypadku, obojętnie jaką nada się jej nazwę, jest odwołaniem się do tajemnic przyszłości do wiedzy o przyszłości, do wiedzy, którą posiada tylko Bóg. Niezdrową ciekawość rzeczy przyszłych wykorzystuje bowiem szatan aby zwodzić ludzi i dawać im przekonanie, jakoby byli "równi" Bogu w wiedzy o rzeczach, ktore mają nastąpić.
Któż jak Bóg to dwumiesięcznik Czcicieli i Rycerzy św. Michała Archanioła. Wydawany jest pod redakcją ks. Piotra Prusakiewicza CSMA.
Członkowie Wspomagający Rycerstwo św. Michała.
Zadaniem Rycerstwa jest wynagrodzenie Bogu za grzechy ludzkości, wypraszanie nawrócenia grzesznikom oraz codzienne odmawianie prostego egzorcyzmu, celem odpędzania złych duchów od siebie, Kościoła i całego świata, a zwłaszcza od kuszonych i zniewolonych przez Szatana. Patronem Rycerstwa jest św. Michał Archanioł.
Synod w Braga (563 r.)
XII Sobór Powszechny Laterański (1215)